Chandler


Marek Krajewski - Mock. Ludzkie zoo

Marek Krajewski - Mock. Ludzkie zoo

18.04.2019

Mottem z „Jądra ciemności” Krajewski zyskał moją przychylność od pierwszej strony. Pobudził ciekawość, ale też ustawił wysoko poprzeczkę moim oczekiwaniom. Zahibernował, jak mi się zdawało, moją ostrożność w podejściu do kryminałów. I sen ten trwał przez całą powieść. Na szczęście nikt mnie nie obudził, bo to był dobry sen. Pełen intryg, zwrotów akcji i na szczęście bez niewiarygodnych, typowych dla snów wolt przyczynowo-skutkowych. Zirytowałbym się, gdyby coś mnie z niego wybudziło.

Kanał RSS

Cytuję losowo


[...] przeciętny człowiek z łatwością przezwycięża w sobie tę potrzebę wiedzy. Według mnie takiej potrzeby w ogóle nie ma. Za to jest dążenie do tego, aby rozumieć, a do tego nie potrzeba nauki. Hipoteza o Bogu na przykład daje niezrównana absolutnie możliwość zrozumienia wszystkiego, nawet jeśli się niczego więcej nie wie... Można dać człowiekowi skrajnie uproszczony obraz funkcjonowania świata i wyjaśnić wszelkie zjawiska na podstawie tego uproszczonego modelu. Takie podejście nie wymaga żadnej wiedzy. Wystarczy kilka wyuczonych formułek oraz tak zwana intuicja, tak zwana praktyka i tak zwany zdrowy rozsądek.
Arkadij i Borys Strugaccy
Piknik na skraju drogi
cytatów wszystkich całe mnóstwo →

O blogu


Umysłowy refluks. Osobisty magazyn zbłąkanych myśli, wypluwek z mniemaniami, drzazg spośród zwojów, niespodziewanych zapisków i notatków. Tak widzę i słyszę (więcej zmysłów nie pamiętam) świat. Nie twierdzę, że świat taki właśnie jest, nie twierdzę, że mam rację. Dlaczego jednak miałbym zawsze zakładać, że jej nie mam? Jest to przecie racja na miarę moich możliwości i jedyna, jaką mam. We łbie. Moja mała dzielna racja wśród wielkich kiełbi.

O blogu

Pokategoryzowałem