Umysłowy refluks
Na własną odpowiedzialność czytasz, co czytasz. Ty decydujesz.
Nie miej proszę do mnie pretensji, jeśli poczujesz się obrażony. To Twój problem, nie mój. Może nie radzisz sobie ze słowami, z uczuciami?
Ostatnio:
Cytuję losowo
[...] chciał się uwolnić od asekuranckiej ironii i mówić to, co naprawdę myślał, ale to, co naprawdę myślał, dało się wyrazić jedynie za pomocą ironii.
Jakaś nadzieja
cytatów wszystkich całe mnóstwo →O blogu
Umysłowy refluks. Osobisty magazyn zbłąkanych myśli, wypluwek z mniemaniami, drzazg spośród zwojów, niespodziewanych zapisków i notatków. Tak widzę i słyszę (więcej zmysłów nie pamiętam) świat. Nie twierdzę, że świat taki właśnie jest, nie twierdzę, że mam rację. Dlaczego jednak miałbym zawsze zakładać, że jej nie mam? Jest to przecie racja na miarę moich możliwości i jedyna, jaką mam. We łbie. Moja mała dzielna racja wśród wielkich kiełbi.
