Czesław śpiewa
Zaśpiewał dla mnie Czesław Mozil
02.12.2018
Ukultarlniamy, ukulturniamamy, ukultu… odchamiamy się ostatnio dość często*, a z początkiem grudnia padło na Czesława, który śpiewa. Nie był sam, ale z przyjaciółmi, jak sam o nich mówi. Z dwoma Duńczykami. I zaśpiewał. Nie tylko dla mnie, bo i dla prawie pięciuset innych osób, ale dla mnie też.
Cytuję losowo
Kiedy ludzkie życie było warte tak niewiele, zdrada w gruncie rzeczy nie była zdradą. Nie zdradzić, zachować milczenie - a przypuszczalnie tak zachował się Adolf Berman - było oznaką wyjątkowej przyzwoitości. Zdrada była po prostu nakazem Historii.
Smak popiołów
cytatów wszystkich całe mnóstwo →O blogu
Umysłowy refluks. Osobisty magazyn zbłąkanych myśli, wypluwek z mniemaniami, drzazg spośród zwojów, niespodziewanych zapisków i notatków. Tak widzę i słyszę (więcej zmysłów nie pamiętam) świat. Nie twierdzę, że świat taki właśnie jest, nie twierdzę, że mam rację. Dlaczego jednak miałbym zawsze zakładać, że jej nie mam? Jest to przecie racja na miarę moich możliwości i jedyna, jaką mam. We łbie. Moja mała dzielna racja wśród wielkich kiełbi.
