Ferris
Joshua Ferris - Wstać znowu o ludzkiej porze
02.03.2019
Joshua Ferris — młode (relatywnie, coś, jak niegdyś młodzieżówka SLD) pokolenie pisarzy amerykańskich. Nie przeskoczył swoich wielkich poprzedników, ale też nie przynosi im wstydu.
Cytuję losowo
Te same sformułowania słyszę w Odessie, Manili, Mexico City, New Jersey: "Tyle jest wiadomości, dezinformacji, tyle wszystkiego, że już nie wiem, co jest prawdą". Często słyszę słowa: "Czuję, jak grunt usuwa mi się spod nóg". Łapie się na myśleniu: "Czuję, że wszystko, co uważałem za stałe, jest teraz niestabilne, płynne".
To nie jest propaganda
Może stąd ten zwrot w przeszłość, tradycję, religię? Z potrzeby prostych, jednoznacznych odpowiedzi, wskazania, co jest "prawdą", co jest dobre, a co złe?
cytatów wszystkich całe mnóstwo →O blogu
Umysłowy refluks. Osobisty magazyn zbłąkanych myśli, wypluwek z mniemaniami, drzazg spośród zwojów, niespodziewanych zapisków i notatków. Tak widzę i słyszę (więcej zmysłów nie pamiętam) świat. Nie twierdzę, że świat taki właśnie jest, nie twierdzę, że mam rację. Dlaczego jednak miałbym zawsze zakładać, że jej nie mam? Jest to przecie racja na miarę moich możliwości i jedyna, jaką mam. We łbie. Moja mała dzielna racja wśród wielkich kiełbi.
